Wkrótce po powołaniu do życia ONZ narodził się pomysł utworzenia jednostki odpowiedzialnej za wspieranie międzynarodowej współpracy w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka bez względu na kolor skóry, status społeczny i wyznawana religie.

Inicjatywa podjęta przez Juliana Huxleya doprowadziła do utworzenia w 1945 roku United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization (Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty Nauki i Kultury) – UNESCO. Jednym z głównych zadań stowarzyszenia stała się ochrona światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego przed zniszczeniem i zachowanie ich w możliwie niezmienionej postaci dla potomności. Pierwsza Lista Światowego Dziedzictwa powstała w 1978 roku. Trafiło na nią 12 miejsc z siedmiu państw, w tym dwa polskie (Stare Miasto w Krakowie i kopalnia w Wieliczce).
Obecnie (dane z 2012 roku) figurują na niej 962 obiekty w 157 państwach (745 obiektów kulturalnych, 188 przyrodniczych i 29 o charakterze mieszanym kulturalno-przyrodniczym), w tym 13 unikatowych miejsc w Polsce.